پرستیدنی

یادداشت های من

پرستیدنی

یادداشت های من

این نوشته مال خودم نیست اما زیباست

این‌ سال‌ها چشممان به لای درِ خانه‌ بود، گوشمان به ناله‌ی لولا، بلکه فتحِ بابی شود، سیاهیِ دل پَر بکشد از زیارتِ پَرِ چادرِ سفیدِ شما.

شهره‌ شدیم به دریوزگی و عاشقی، خسته شدیم از این‌همه فراق. کابوسمان‌‌ شده یادِ شبِ رفتنتان، خوابمان شده رویای روزِ آمدنت.


بیچاره دل چه می‌فهمد «نه‌من، نه‌شما» یعنی چه؟

- لانگ شات

بیا برگرد، تا خونه از عادتت سیر نشده ...

توی بدترین شراط هستم و نیستی

حرف واسه گفتن به تو دارم و بازم نیستی

و می شنوی حرفامو و می خونی نوشته هامو و نیستی

یاد اون روزا بخیر که نبودی اما همیشه می گفتم هستی


----------------------------------------------


مگذارکه یاد مارا طعم تلخ این حقیقت ببرد ...

این حقیقت است که از دل برود هرآنکه از دیده رود...

بیا برگرد، تا خونه از عادتت سیر نشده ...

تا نگام با یک نگاه تازه درگیر نشده...

بیا تا اومدنت دیر نشده دلا دلگیرنشده ...

تا هنوز فاصله مون جوونه و پیر نشده...

آخه شبها جای خواب تو چشام دریای آبه ...

ساعت دیواری از وقتی که رفتی توی خوابه...

هنوزم عکس من وتو روی دیوار توی قابه...

نامه ای که گفته بودی من نخوندم هنوزم لای کتابه...

بیا برگرد، تا خونه از عادتت سیر نشده ...

تا نگام با یک نگاه تازه درگیر نشده...

شونه به شونه می رفتیم

به عنوان آدمی که دلش برای اذیت کردنت تنگ شده میگم که

من خسته نمیشم

و یادمم نمیاد تا حالا خسته شده باشم

متاسفانه اسم مرد رو روی من گذاشتن پس مرد هم که خسته نمیشه


راستی

اسم دخترمو انتخاب کردم

اسمشو میذارم شقایق

اسم پسرمم میذارم اسمال (آقا)


-------------------------------------------------

شونه به شونه می رفتیم

منو تو تو جشن بارون

حال تو نیستی و خیسه

چشمای منو خیابون



مال خودت مال چشات

زیباترین رویاهایم را

در آغوش کسی ساختم

که اکنون هزاران مایل آنطرف تر از آغوشم

به دنبال آرامشی گم شده است


کجای دنیا بال برای پرواز می فروشند ؟


-----------------------------------------------

یادت نره دوست دارم

خیلی دلم تنگه برات

دار و ندارمو بگیر

مال خودت مال چشات

می نی مال

می خوام یه مدت کوتاه نویسی کنم

حس می کنم حوصله دنیا و آدماشم داره به همون سمت میره

اما گاهی واست طولانی مینویسم

شاید از اینجا اسباب کشی کردم

اومدم پیش تو

اما اینجا رو خیلی دوس دارم