صبح که میومدم

هنوز هوا نم بارون دیشبی رو داشت. نمی دوم با این همه آسفالت کشی که شهرداری محترم انجام میده من همیشه عادت دارم از همون یه تیکه خاکی برم. شایددوسدارم ازم کفشام گلی بشه

توی راه طبق معمول گوشیمو روشن کردمو و منتظر موندم بعد این سه روز لابد کلی اس ام اس میاد

اما دریغ از یکی. فقط همون شهرداری محترم یه اس ام اس زه بود که همایش برای بحران ازدواج

بعدم که والپیپر گوشیمو عوض کردم و عکسشو گذاشتم

فکر کنم اگه بفهمه حسابی دعوام کنه

دلتنگ یکی هستم که هست اما میخواد جوری فکر کنم که انگار نیست

اما اون هست و منم هستم

دائم با خودم این جمله رو میگم که همین که هست

عصر که میرم

بازم خوشحالم. حتی اگه امروز روز بدی باشه. حتی اگه خسته باشم . اما خیلی خوشحالم. همش فکر می کنم نکنه چیزخور شده باشم. چند شب پیش تو بچه ها بحث سر همین بود کهکی خورده یا نخورده. باور نمی کردن که من تا حالا نخورده باشم. آخه حس بعدشو کامل براشون گفتم. آخرشم برای اینکه دهنوشونو ببندم گفتم خیلی چیزا رو امتحان نکردم اما حس بعدشو کاملا می فهمم.

چه خوب باشم چه بد. امروز روز توئه. پس هستیم

پ.ن.

این روزها به سادگی می شکنی

هر چه شکننده تر باشی

محکم تر نگهت می دارم.