با هم باشیم یا نه
این وبلاگ هست تا وقتی که من هستم و تو هستی
لبخند تو
همان عیدی است که
همیشه منتظر گرفتنش بودم
لبخند تو
کامل کننده رویای خوشبختی است
و لب های تو
همان شاهراه صورتی رنگی است
که ا خندیدنت
هر روز در آن غرق می شوم
کاش هیچ کسی برای نجات من اینجا نیاید.
پ. ن : دلم برای دست پختت لک زده
آخرش هم می رسه با دست پخت
حالا مال ما خوب نیست تکلیف چیه؟؟
خوب سعی کن دست پختتو خوب کنی
کی می دونه
حالا نصیب ما نشه یه بنده خدایی که باید یه عمر بخوره
دلت به حال اون بسوزه
سلام ممنونم که سر زدی درباره ی سبکم من از سبک خاصی پیروی نمیکنم معمولا به دلم رجوع میکنم و حرف دلم رو میزنم فکر میکنم اینطوری خیلی بهتره
ممنون که سر زدی
ولاگ من فقط یک مخاطب داره
و من هم برای اون می نویسم